روزا بىزنى تۇتسۇن!

روزا تۇتۇش دېگەن ئۆزىنى تۇتۇش دېگەنلىك بولۇپ، يالغان سۆزلەشتىن، گۇناھ قىلىشتىن، كىشىلەرگە ئەزىيەت بېرىشتىن، كىشىلەرنى مەسخىرە قىلىشتىن، نەپسىنىڭ ئارقىسىغا كىرىپ خاتا ئىش قىلىشتىن  ئۆزىنى ساقلاشنى مەقسەت قىلىدۇ.

روزا تۇتۇش دېگەن نەپسنى ئاچ قويۇپ روھنى تويغۇزۇشتۇر. چۈنكى  ئىنساننىڭ نەپسى ئاجىزلىشىپ روھى كۈچلەنگەن چاغدا، ئۇ پەرىشتىلەرگە خاس مەرتىۋىلەرگە كۆتۈرۈلىدۇ. ناۋادا نەپس كۈچلۈك، روھ ئاجىز ئەھۋالغا چۈشۈپ قالسا، ئادەم ھايۋانلىق دەرىجىسىگە قاراپ تۆۋەنلىگەن بولىدۇ. شۇڭا، ھەر ۋاقىت روھ ئۈستۈن، نەپس تۆۋەن تۇرۇشى كېرەك.

رامىزان گۈزەل ئەخلاق ئۆگىنىش ئېيىدۇر. چۈنكى ئىبادەتلەر ئىنساننى مۇكەممەللىك دەرىجىلىرىگە كۆتۈرىدىغان شوتىدۇر. ئىبادەتلەرنىڭ مېۋىسى گۈزەل ئەخلاقتۇر. ناماز، روزا، زاكات ۋە ھەج قاتارلىق ئىبادەتلەردىن ھەربىرى ئىنساننىڭ ئەخلاقىنى تۈزەش رولىغا ئىگە.

رامىزان سېمىزلىكتىن، ھورۇنلۇقتىن، بىپەرۋالىقتىن قۇتۇلۇش، جەڭگىۋارلىقنى ئاشۇرۇش پۇرسىتى بولغاندەك، ئۆزىنى ۋە نەپسىنى تەربىيەلەش پۇرسىتىدۇر.

رامىزان ئاز يەپ، ئاز ئۇخلاپ، كۆپ ئىبادەت قىلىشقا، كۆپ قۇرئان ئوقۇشقا ۋە كۆپ  كىتاب مۇتالىئە قىلىشقا ئۆزىنى ۋە پەرزەنتلىرىنى كۆندۈرۈش جەريانىدۇر.

رامىزان تۇغقانلارنى، قوشنىلارنى خۇش قىلىش، يوقسۇللارغا ياردەم قىلىش، قولىدىن كېلىشىچە خەير-ساخاۋەتنى كۆپ قىلىش ئېيىدۇ.

—     مۇھەممەد يۈسۈپ

роза бизни тусун!

роза тутуш дегән өзини тутуш дегәнлик болуп, ялған сөзләштин, гунаһ қилиштин, кишиләргә әзийәт бериштин, кишиләрни мәсхирә қилиштин, нәпсиниң арқисиға кирип хата иш қилиштин  өзини сақлашни мәқсәт қилиду.

роза тутуш дегән нәпсни ач қоюп роһни тойғузуштур. чүнки  инсанниң нәпси аҗизлишип роһи күчләнгән чағда, у пәриштиләргә хас мәртивиләргә көтүрүлиду. навада нәпс күчлүк, роһ аҗиз әһвалға чүшүп қалса, адәм һайванлиқ дәриҗисигә қарап төвәнлигән болиду. шуңа, һәр вақит роһ үстүн, нәпс төвән туруши керәк.

рамизан гүзәл әхлақ өгиниш ейидур. чүнки ибадәтләр инсанни мукәммәллик дәриҗилиригә көтүридиған шотидур. ибадәтләрниң мевиси гүзәл әхлақтур. намаз, роза, закат вә һәҗ қатарлиқ ибадәтләрдин һәрбири инсанниң әхлақини түзәш ролиға игә.

рамизан семизликтин, һорунлуқтин, бипәрвалиқтин қутулуш, җәңгиварлиқни ашуруш пурсити болғандәк, өзини вә нәпсини тәрбийәләш пурситидур.

рамизан аз йәп, аз ухлап, көп ибадәт қилишқа, көп қуран оқушқа вә көп  китаб муталиә қилишқа өзини вә пәрзәнтлирини көндүрүш җәрянидур.

рамизан туғқанларни, қошниларни хуш қилиш, йоқсулларға ярдәм қилиш, қолидин келишичә хәйр-сахавәтни көп қилиш ейиду.

—     муһәммәд йүсүп